Als aanvulling op het vorige bericht een artikel dat ik las ik net op Amazing Minds. Op het symposium Me The Media was Matt Locke, voormalig head of innovation bij de BBC en inmiddels de man achter de nieuwe media projecten van Channel 4, een van de sprekers. Zijn boodschap was "It’s not about me, it’s about we!"
De motivatie van mensen om dingen te doen komt volgens Locke vrijwel nooit voort uit technologische mogelijkheden, maar vooral uit zogenaamde microcommunities. Dit zijn communities waarbinnen mensen een intieme band hebben. Hierbij kan je denken aan je vriendengroep, je voetbalteam, je familie, je collega’s, etc. Het hart van de sociale media!
Microcommunities vormen op zichzelf het hart van de sociale media. Dit punt is cruciaal, want het betekent dat je als ontwikkelaar niet moet focussen op een 1:1 relatie met je gebruiker, maar veel meer deze microcommunities moet faciliteren. Om dit te kunnen doen, zal je een deel van de controle moeten loslaten, zodat microcommunities de ruimte hebben hun eigen spelregels te maken.
Myspace of Yourspace?
Locke maakt onderscheid in verschillende spaces, die allemaal op hun eigen manier microcommunities ondersteunen:
*Secret spaces:
connectie via sms, instant messenger, twitter, etc.
In secret spaces wordt een connectie gemaakt over informatie die niet direct met de buitenwereld gedeeld hoeft te worden. Hierbij kan je denken aan gesprekken tussen pubers, maar bijvoorbeeld ook aan de overnamegesprekken tussen ABN Amro en Barclays.
*Group spaces:
connectie via facebook, hyves, Linkedin, etc.
De group spaces zijn vooral een versterking van het ‘vriendennetwerk’, waarbij een connectie wordt gemaakt over gemeenschappelijke interesses.
*Publishing spaces:
connectie via LastFM, blogger, flickr, etc.
Publishing spaces zijn ruimten waar mensen uit kunnen vinden wie ze zijn en hoe ze klinken in de rest van de wereld. Het is een space waar mensen hún waarheid kunnen publiceren en daarover in discussie kunnen gaan.
*Performing spaces:
connectie via World of Warcraft, Second Life, etc.
De performing spaces lijken zeer sterk op publishing spaces, al ligt bij performing spaces meer de nadruk op het gedrag dat mensen vertonen in bepaalde situaties
*Participation spaces:
connectie via bijeenkomsten, markten, events, etc. De participation spaces worden gevalideerd door offline connecties. Daarmee zijn het bij uitstek spaces waar de online wereld en offline wereld samenkomen, waar een online microcommunity zich offline manifesteert.
*Watching spaces:
connectie via tv, optredens, theatervoorstellingen, etc.
De watching spaces draaien minder om actieve participatie, maar meer om gedeelde ervaringen binnen een microcommunity.
Deze indeling van spaces is in mijn ogen erg interessant, omdat elke space op een andere manier microcommunities ondersteunt. De vraag is dan hoe je merk of product past binnen welke space en communitie. Vervolgens de uitdaging hoe je dit RELEVANT voor JOUW doelgroep kan maken (zie als voorbeeld TomTom's Mapshare).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten